1%
Logo akcji 1%

Czy wiesz, że możesz nam pomóc rozwijać Edukację Medialną, przekazując 1% swojego podatku? To bardzo proste - wystarczy, że w zeznaniu podatkowym podasz nasz numer KRS 0000070056.

Dowiedz się więcej

x
Scenariusze zajęć, ćwiczenia, materiały

45m
Nie wymaga dostępu do Internetu
Bez Internetu

Ta lekcja jest częścią skróconego kursu na poziomie gimnazjum. Zobacz też pełny kurs.

Lekcja: Prawo i media

wróć do spisu treści

Wiedza w pigułce ?

Wszystkie normy prawne, takie jak np. konstytucja, ustawy czy ratyfikowane umowy międzynarodowe, dotyczą także komunikacji w internecie i przez media.

Prawa człowieka są uniwersalne i przyrodzone. Przysłują one każdemu z nas bez względu na różniące nas cechy. Należy do nich m.in. swoboda wypowiedzi (w tym prawo do informacji) i prawo do uczestnictwa w kulturze. Dotyczy to, oczywiście, także osób niepełnosprawnych. Są różne rodzaje niepełnosprawności: ruchowa, wzrokowa, słuchowa i intelektualna. Ze względu na te różne ograniczenia prawa człowieka są inaczej realizowane.

Mamy także prawo do prywatności. Korzystając z internetu, wiele informacji na swój temat ujawniasz świadomie np. opis swoich zainteresowań czy dokonań na portalach społecznościowych. Niektóre z tych informacji zawierają dane osobowe, czyli to, co pozwala bez większego wysiłku zidentyfikować konkretną osobę. Aby zadbać o naszą prywatność, prawo chroni je w szczególny sposób. Pamiętaj jednak, że każde działanie w internecie generuje tzw. cyfrowy ślad, którego często nie jesteśmy świadomi.

Ściśle związane z korzystaniem z mediów jest prawo autorskie. W internecie często korzystamy z utworów innych osób, dzielimy się nimi i tworzymy własne. Jeśli chcemy wykorzystać utwór chroniony przez majątkowe prawa autorskie, twórca musi wyrazić za każdym razem zgodę na wykorzystanie jego utworu. W wielu sytuacjach jest to niepraktyczne i niepotrzebne. Do twórczych działań w internecie przydaje się więc znajomość wolnych licencji. Jest to mechanizm prawny, który pozwala na przekazanie użytkownikom prawa do nieograniczonego korzystania z utworu. W ten sposób pozwolamy innym korzystać ze swojej twórczości bez konieczności pytania nas za każdym razem o zgodę. Oczywiście twórca zachowuje podstawowe prawa, takie jak rozpoznanie autorstwa i integralność utworu. Dwie najbardziej znane wolne licencje to CC BY (Creative Commons Uznanie Autorstwa) i CC BY-SA (Creative Commons Uznanie Autorstwa — Na Tych Samych Warunkach). Zezwalają one na swobodne wykorzystanie, rozpowszechnianie i udostępnianie utworów.

Możliwości swobodnego korzystania z cudzych dzieł daje nam także domena publiczna. To wszystkie te utwory, do których nikt nie posiada autorskich praw majątkowych. Istnieje także dozwolony użytek — bez zgody autora możesz dzieło cytować, kopiować i rozpowszechniać wśród znajomych i rodziny.

Ściąganie z internetu? Jest legalne. Przecież każda czynność w sieci to ściąganie danych. Nie wolno udostępniać dzieł innych twórców w sieci, ale ściąganie ze stron lub za pomocą różnych programów mieści się w ramach dozwolonego użytku.

wróć do spisu treści

Pomysł na lekcję ?

Uczestnicy i uczestniczki będą zastanawiać się, jakiej ochrony wymagają prawa człowieka w internecie oraz jaki jest ich ślad cyfrowy. Kopiowanie w dobie mediów cyfrowych praktycznie nie wymaga kosztów. Czy jest uzasadnione nazywanie kopiowania kradzieżą? Jakie prawa mają użytkownicy? Jakie wolności użytkowników gwarantują wolne licencje? Te pytania zostaną zadane w trakcie zadań.

Cele operacyjne

Uczestnicy i uczestniczki:

  • podejmują refleksję na temat praw człowieka w internecie;
  • zastanawiają się nad swoim śladem cyfrowym;
  • potrafią odróżnić kopiowanie od kradzieży;
  • potrafią wymienić prawa użytkowników;
  • potrafią podać sytuacje, w których manifestują się wolności użytkowników;
  • wiedzą o istnieniu wolnych licencji.

Przebieg zajęć

1.

Wprowadź temat praw człowieka w mediach. Wspomnij o prawie do prywatności, do tajemnicy korespondencji, do zachowania godności, swobodzie wypowiedzi. Napisz na tablicy: „Prawa człowieka w internecie wymagają szczególnej ochrony”. Podziel uczestników i uczestniczki na grupy 4-osobowe i poproś o dyskusję na temat zapisanego na tablicy zdania i wypisanie argumentów na kartce. Pytania pomocnicze, które możesz zadać:

  • Czy w internecie prywatność użytkowników może być łatwiej naruszana?
  • Jaką skalę mają działania w internecie w porównaniu do innych mediów?
  • Czy w internecie można zakazać swobody wypowiedzi?

Poproś grupy o krótką relację z dyskusji w ich grupie.

2.

Zadaj pytanie: „Jeśli ktoś śledziłby cię w internecie, czego mógłby się o tobie dowiedzieć?”. Poproś każdą osobę o stworzenie listy rzeczy kończącej zdanie: „Jeśli ktoś śledziłby mnie w internecie, to wiedziałby, że np. wyszukuję informacje o znanych aktorkach, interesuję się motocyklami, byłam na imprezie w zeszłym tygodniu”. Zwróć uwagę, że jest to lista tworzona dla ich własnej wiadomości i nie będzie prezentowana na zajęciach. Korzystając ze słowniczka, opowiedz o śladzie cyfrowym.

3.

Poproś grupę o podanie przykładów kopiowania. Wypisz je na jednej części tablicy w formie mapy myśli od słowa „kopiowanie”. Teraz na drugiej części tablicy napisz „kradzież”, poproś o podanie przykładów. Wypisz je w formie mapy myśli od słowa „kradzież”. Zapytaj, jaka jest różnica między kopiowaniem a kradzieżą. Odpowiedź, która powinna się pojawić: „Kiedy się kopiuje, nikomu nie ubywa kopii, kiedy się kradnie, okradziona osoba nie ma już swojego egzemplarza”. Zadaj pytanie: „Czy kopiowanie w dobie mediów cyfrowych można nazywać kradzieżą?”. Zwróć uwagę, że media cyfrowe umożliwiły praktycznie bezkosztowe kopiowanie. Nie da się porównywać kopiowania pliku do kopiowania książki na prasie drukarskiej. Podsumuj, że w świecie, w którym korzystamy z innych technologii potrzeba innych zasad, praw i pojęć do opisywania go.

4.

Zwróć uwagę, na fakt że w internecie powinno się chronić prawa autorów i prawa użytkowników. Korzystając z „Wiedzy w pigułce” wspomnij krótko o wolnych licencjach. Podziel grupę na zespoły dwuosobowe. Rozdaj wydrukowany i pocięty materiał pomocniczy „Wolne licencje - historie” (ODT, DOC) (jedna karta na dwuosobową grupę). Poproś pary o zaznaczenie podkreśleniem w tekście, gdzie manifestują się poszczególne prawa użytkowników. Poproś wybrane pary o prezentację: opowiedzenie historii swoimi słowami z wyszczególnieniem czterech wolności. Na bieżąco zapisujcie na tablicy, co bohaterowie historii mogli robić z utworami. Zapytaj grupę, co stałoby się, gdyby wspomniane teksty i obrazy były objęte prawem autorskim? Zastanówcie się, co wtedy trzeba zrobić. Zwróć uwagę, że korzystanie z utworów objętych prawem autorskim wymaga za każdym razem zgody autora lub posiadacza praw majątkowych.

Ewaluacja

Czy po przeprowadzeniu zajęć uczestnicy i uczestniczki:

  • podejmują refleksję na temat praw człowieka w internecie?
  • zastanawiają się nad swoim śladem cyfrowym?
  • potrafią odróżnić kopiowanie od kradzieży?
  • potrafią wymienić prawa użytkowników?
  • potrafią podać sytuacje, w których manifestują się wolności użytkowników?
  • wiedzą o istnieniu wolnych licencji?

Opcje dodatkowe

Ćwiczenie 2 możesz rozszerzyć o pracę domową: poproś uczestników i uczestniczki o dopisanie, jakie reklamy można by im wyświetlić na podstawie informacji, które zostawiają o sobie w internecie.

Na koniec zajęć albo przy ćwiczeniu 3 możecie obejrzeć minutową animację Copy is not theft.

wróć do spisu treści

Materiały ?

Materiał pomocniczy „Wolne licencje - historie” (ODT, DOC)

wróć do spisu treści

Zadania sprawdzające ?

Zadanie 1

1. Przyporządkuj opisy do każdego z 4 praw użytkownika:

Przeciągnij odpowiedzi i upuść w wybranym polu.
  • dostęp
  • rozpowszechnianie
  • adaptacja
  • rozpowszechnianie adaptacji

  • możliwość zapoznania się i odtwarzania
  • dzielenie się z innymi
  • twórcze przetworzenie, tworzenie utworów zależnych
  • dzielenie się z innymi efektami swojej twórczej pracy na podstawie utworów innych

wróć do spisu treści

Słowniczek ?

cyfrowy ślad
informacje na temat aktywności konkretnych osób w sieci, magazynowane na serwerach dostawców internetu i właścicieli stron. Tworzą go m.in. zdjęcia, informacje o kupionych produktach, nicki, wpisy na blogach, ale również dane, które zostawiamy w sieci mimowolnie, np. adres IP czy informacja o systemie operacyjnym, z którego korzystamy.
dane osobowe
wszelkie informacje dotyczące określonej osoby fizycznej (czyli zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania). Nie mamy do czynienia z danymi osobowymi wówczas, gdy informacja dotyczy instytucji (np. firmy), grupy osób, osoby fikcyjnej (np. postaci literackiej) czy takiej, której nie jesteśmy w stanie rozpoznać. Dane osobowe podlegają ochronie i nie mogą być zbierane bez odpowiedniej podstawy prawnej (np. zgody osoby, której dotyczą).
osobiste prawa autorskie
prawa niezbywalne chroniące więź twórcy z utworem. Jest to prawo do m.in. oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem, decydowania o tym w jaki sposób jest po raz pierwszy rozpowszechniony, wykorzystywany i jakie zmiany mogą zostać wprowadzone w jego formie lub treści. Osobiste prawa autorskie trwają wiecznie i nie można ich przekazać na rzecz innych osób.
majątkowe prawa autorskie
prawo twórcy do korzystania z utworu i rozporządzania nim. Jest to prawo zbywalne, co oznacza, że twórca może przenieść je na inne osoby lub udzielić zezwolenia na korzystanie z utworu (za wynagrodzeniem lub bez). Trwanie majątkowych praw autorskich jest ograniczone w czasie (70 lat po śmierci autora).
wolne licencje
licencje, które odpowiadają definicji Wolnych Dóbr Kultury i respektują prawa użytkowników, czyli zezwalają na korzystanie, rozpowszechnianie, modyfikowanie oraz rozpowszechnianie modyfikacji utworu.
domena publiczna
zbiór utworów będących dobrem wspólnym, do których prawa autorskie wygasły (np. utwory Chopina) oraz utwory, które nigdy nie były chronione, bo zostały stworzone przed powstaniem prawa autorskiego.
dozwolony użytek
możliwość nieodpłatnego korzystania z dzieła bez zgody posiadacza praw majątkowych. Dozwolony użytek osobisty oznacza możliwość korzystania z dzieła, jak również kopiowanie go na użytek własny lub osób bliskich. Istnieje także dozwolony użytek publiczny, z którego korzystają biblioteki, muzea, archiwa i szkoły.

Zobacz cały słowniczek.

wróć do spisu treści

Czytelnia ?

wróć na górę